Doe nou eens even kalm!

Selamat pagi, goedemorgen,

Toen ik hier aankwam in het hotel had ik 30 uur niet geslapen. Ik zat te vol met adrenaline van de hectische reis, constant moest ik alert zijn op wat er aan me werd gevraagd en welke documenten ik moest kunnen laten zien i.v.m. de corona situatie. 

Bij aankomst was ik helemaal opgelucht omdat ik eindelijk het mondkapje af kon doen in de kamer en gespreid op bed kon ploffen. Ik verveel me vrij snel en vind dat echt helemaal niet chill, dus maak ik overal en altijd een planning. Ook nu had ik een quarantaine dagplanning bedacht zodat ik mij niet zou vervelen en ook nog verder kon met mijn studie. Ik had bedacht dat ik op deze manier de jetlag kon wegwerken en daarna verder kon naar mijn bestemming in Padang. Niet helemaal gelukt.

Ik merk vooral bij mijzelf dat ik graag volgens een bepaalde structuur wil leven, maar dat alles om mij heen nooit echt meewerkt. Vooraf aan deze reis heb ik besloten dingen te gaan loslaten, zoals structuur, maar merk tijdens deze dagen dat ik daar toch moeite mee heb. Ik was namelijk weer helemaal gefrustreerd vannacht waarom ik niet kon slapen en wat ik nog allemaal moest doen en dat het niet volgens planning gaat. 

Dus door deze tekst te schrijven ga ik mij op dit moment op leggen om even kalm te doen. Het enige wat ik hoef te doen om te kunnen functioneren is slapen, selamat tidur!

P.S. Ik heb dus een app gedownload waar ik kan zeggen dat ik Bahasa Indonesia wil leren en Engels kan spreken, en anderen die Bahasa kunnen spreken en Engels willen leren met mij kunnen praten. Zo leren we van elkaar. Ik heb al superveel mensen ontmoet via de app en ook mee gebeld. Daarbij nodigden sommigen mij uit om op hun eiland in hun stad langs te komen! Superleuk!

X Roza